De Do’s en Don’ts van Natural Horsemanship

Natural Horsemanship: I LOVE IT! Het is een geweldige manier om een goede relatie met je paard te ontwikkelen, als je het goed doet wordt je paard niet alleen lichter en attenter op jouw hulpen en lichaamstaal, hij werkt ook een stuk liever met je samen. Wie wil dat nou niet?!

Zoals bij alles zijn er wel een aantal dingen waar je op moet letten als je ermee begint (of ermee doorgaat…). Daar gaat deze blog over.

Voor mij betekent Natural Horsemanship dat we met een paard omgaan op een manier die hij/zij begrijpt en overwegend als prettig ervaart. In tegenstelling tot wat veel mensen denken is het niet ‘paardenknuffelen’. Ondertussen is het wel een heel vaag begrip geworden dat voor iedereen iets anders is. Dus daarom even de uitleg wat het voor mij persoonlijk is.

Natural Horsemanship voor mij:

• Constant jezelf blijven ontwikkelen om je paard nóg beter te begrijpen en hem/haar te helpen om jou te begrijpen.
• Werken aan je eigen instelling, timing en coachingsvaardigheden.
• Tijd vrijmaken om te besteden met je paard ZONDER iets te DOEN. Dus gewoon bij hem/haar in de wei staan of zitten en samen zijn.
• Je steeds afvragen of het paard het nog wel leuk vindt, maar ook of hij je wel begrijpt én of hij genoeg respect voor je heeft.
• Je verdiepen in het karakter van het paard/de paarden waar je mee werkt en hierop je trainingsstijl aanpassen.
• Zorgen dat je weet hoe je paard het liefst zijn tijd doorbrengt als hij niet met jou bezig is (met veel ruimte, vrienden om zich heen, voldoende ruwvoer, gezonde hoeven en tanden enzovoorts) en je best doen om dit binnen jouw mogelijkheden voor je paard te faciliteren.
• Het paard de tijd geven om na te denken over wat jij van hem wil, maar wel ervoor zorgen dat hij zich daar ook mee bezig houdt (in plaats van met zijn vrienden in de wei naast de rijbak ofzo).
• Het paard én jezelf opzetten voor succes.
• Een logische en duidelijke trainingsopbouw.

Laat duidelijk zijn dat bovenstaande opsomming de Do’s zijn die ik iedereen wil aanraden om te volgen (misschien ook als je je NIET wil bezighouden met Natural Horsemanship )

Het leukste gedeelte hebben we gehad, nu het minder charmante stukje… De Don’ts.

• Sommige mensen herhalen, herhalen, herhalen oefeningen keer op keer totdat het paard als een soort robot precies uitvoert wat er gevraagd wordt. Dat ziet er misschien sjiek uit maar voor mij is het NIET waar Natural Horsemanship voor staat. Ik vind het zeker belangrijk dat mijn paard het gevraagde uitvoert, maar hij mag ook best een eigen mening hebben en soms een vraag stellen, dat houdt de conversatie juist gaande. Want paarden trainen is een dialoog, geen monoloog. We werken met een levend, voelend wezen dat we dienen te respecteren.
• Als mensen onzeker zijn, hebben ze vaak de neiging om óf heel streng te zijn tegen hun paard, óf ze durven geen grenzen te stellen en laten hun paard volledig over zich heen lopen. Mocht ik een gevoelige snaar raken: Ik weet hoe je je voelt hoor! Ook ik was ooit die onzeker meid op de manege die niks van het paard gedaan kreeg. Daarom ging ik maar schelden en meppen. Dat deed iedereen om me heen immers ook. Door schade en schande wijs geworden kan ik zeggen: Beide tactieken werken niet! Je eigen plezier gaat verloren maar dat van het paard ook! Werk aan je eigen mindset: Weet waar je mee bezig bent, heb een plaatje van je doel in je hoofd en leef ernaartoe! Zorg dat je positiever gaat denken. Leer om doortastend te zijn zónder je persoonlijk aangevallen te voelen als je paard niet luistert (tenzij hij je letterlijk persoonlijk aanvalt…). Laat al je negatieve emoties en onzekerheden achter je vanaf het moment dat je paard je kan zien, want dán begint de communicatie met je paard al! Zie de ‘problemen’ met je paard als ‘uitdagingen’ en ga ermee aan de slag!
• Natural Horsemanship wordt soms uitsluitend gezien als een trainingsmethode. Maar het is veel meer dan dat. Het is een manier van denken, een manier van omgaan met je paard en zorgen voor je paard. En natuurlijk is het ook een methode om je paard te trainen.
• Ieder paard heeft zijn eigen karakter. Ik heb zelf een merrie die met de fles grootgebracht is. Dit zorgt meestal voor behoorlijke ‘uitdagingen’. Mijn merrie probeerde me toen ik haar pas had bijvoorbeeld te vermoorden als ik haar wilde longeren. Dat ging zo:

Ik: Bonita, zullen we eventjes een beetje oefenen met longeren lieverd???

Bonita: WAAAAT wie denk je wel dat je bent?! (met de oren in de nek en ontblote tanden op me af komen rennen)…

In het geval van Bonita en paarden zoals zij (of gewone paarden die je weleens uittesten) zou ik ten zeerste aanraden om Natural Horsemanship te doen.

Er zijn echter ook paarden die van nature erg angstig zijn of erg gevoelig of van zichzelf heel meewerkend en misschien wel onderdanig. In deze gevallen kun je zeker de filosofie van Natural Horsemanship toepassen en misschien wel een aantal oefeningen, maar om de relatie met je paard niet te verpesten zou ik dan voorzichtig met de spelletjes uit het Natural Horsemanship omgaan en zeker altijd goed naar je paard blijven kijken. De reden hiervoor is dat veel spelletjes erop gemaakt zijn dat jij de leider bent en het paard voor jou zijn voeten moet bewegen (Friendly Game is hierbij een uitzondering). Dit is bij héél veel paarden zinvol om te doen, maar er zijn altijd uitzonderingen. Pas de intensiteit/frequentie van de oefeningen aan op je paard.

Mijn slotwoord: Natural Horsemanship is AWESOME! Je kunt er veel goeds mee doen! Ik vind het in het kader van veiligheid essentieel dat paarden ons begrijpen en respecteren. En in het kader van onze relatie met paarden is het essentieel dat wij hén begrijpen en respecteren. Blijf altijd zelf nadenken en voelen wat voor jou goed voelt en bovenal: Kijk naar je paard. En natuurlijk weet je me te vinden als je hulp kunt gebruiken. Have fun!!!